7 مرحله اعتراض به مالیات ، اختلافات و دعاوی مالیاتی
مراجع حل اختلاف مالیاتی
مراجع حل اختلاف مالیاتی
هرگونه اختلاف میان مودیان مالیاتی اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی از یک طرف و ماموران و مراجع مالیاتی از طرف دیگر در خصوص کلیه مسائل مالیاتی از جمله مبلغ مالیات و یا چگونگی وصول آن در مراجع حل اختلاف مالیاتی مطرح میگردد. این مراجع عبارتند از: هیات موضوع ماده ۲۳۸ قانون مالیات های مستقیم، هیات حل اختلاف بدوی، هیات حل اختلاف تجدیدنظر، شورای عالی مالیاتی، هیات ماده ۲۱۶ قانون مالیات های مستقیم، هیات موضوع ماده ۲۵۱ مکرر، دیوان عدالت اداری.
پس از تسلیم اظهارنامه مالیاتی و اعلام برگ تشخیص مالیات، اگر به میزان مالیات اعتراض دارید باید 7 مرحله را بگذرانید که در ادامه آنها را توضیح خواهیم داد.
برگ تشخیص مالیات چیست؟
برگهای است که بهموجب آن سازمان امور مالیاتی، نتیجه محاسبات مالیاتی مودیان را طی آن اعلام مینماید. قانونگذار مقرر کرده که مودیان مالیاتی موظف هستند ظرف مدت چهار ماه بعد از پایان سال مالیاتی، اظهارنامه خود را تسلیم ادامه امور مالیاتی کنند.
پس از تسلیم اظهارنامه مالیاتی توسط مودیان و طی کردن مراحل بررسی، برگ تشخیص مالیاتی صادر میگردد. این برگه، حاوی اطلاعاتی مبنی بر میزان مالیات متعلقه است؛ اما مبلغ درج شده در برگه تشخیص، قطعی نبوده و قابل اعتراض است. همچنین اداره مالیات نیز در مقابل مکلف است در طی یک سال پس از ارسال اظهارنامه، آن را بررسی کرده و تا بازه زمانی سه ماه پس از پایان مهلت ذکر شده، برگه تشخیص مالیات را صادر کند.
در صورتی مودی نسبت به برگ تشخیص مالیاتی صادر شده توسط سازمان امور مالیاتی اعتراض داشته باشد، میتواند ظرف مدت ۳۰ روز پس از دریافت برگ تشخیص، اعتراض خود را به ادارات کل امور مالیاتی مربوطه ارائه دهد. این ادارات مسئول بررسی و رسیدگی به اعتراضات در این مرحله هستند.
1-از طریق رئیس امور مالیاتی (ممیز کل)
مطابق ماده 238 قانون مالیات کشوری، هر زمان که مودی به برگ تشخیص مالیات خود معترض باشد، در قدم اول باید با رعایت نکات قانونی به اداره امور مالیاتی مراجعه کرده و به صورت کتبی تقاضای رسیدگی مجدد داشته باشد.
رییس امور مالیاتی یا همان ممیز کل به موضوع رسیدگی کرده و با توجه به اسناد و مدارک ابراز شده نظر خود را اعلام مینماید که یا مندرجات برگ تشخیص را قبول نکرده و رای به تعدیل درآمد میدهد و یا اینکه اسناد و مدارک ارائه شده را برای تعدیل درآمد کافی ندانسته و برگ تشخیص را تایید میکند.
در هر دو حالت، این موارد در ظهر برگ تشخیص مشخص میشود و اگر مودی با نظرات اعلام شده موافق باشد مراتب را امضاء نموده و موضوع خاتمه مییابد، به این صورت اختلاف مالیاتی را از طریق توافق با رئیس اداره امور مالیاتی به صورت مستقیم حل و فصل میشود و رسیدگی به اعتراض در این مرحله درون سازمانی و اداری خواهد بود.
2-هیئت حل اختلاف مالیاتی بدوی
اگر مسئول مربوطه (رییس امور مالیاتی یا ممیز کل) با مودی به توافق نرسند و همچنین در مواردی که برگ تشخیص براساس مقررات تبصرههای ماده (203) و ماده (208) قانون مالیات ها به مودی ابلاغ (ابلاغ قانونی) شود، پرونده مالیاتی به موجب ماده (244) قانون، جهت حل و فصل موضوع به هیأت حل اختلاف مالیاتی بدوی ارجاع میشود.
سپس واحد مالیاتی زمان تشکیل جلسه هیات را به صورت کتبی مودی ابلاغ مینماید، رای این هیأت سه نفره برای طرفین دعوی قطعی و لازم الاجرا است.
3- هیأت حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر
اگر ماموران مالیات یا مودیان به آراء صادره از سوی هیات حل اختلاف بدوی اعتراض داشته باشند، میتوانند براساس ماده (247) قانون، ظرف بیست روز از ابلاغ رای مذکور به صورت کتبی تقاضای رسیدگی در هیات حل اختلاف تجدید نظر کنند؛ البته مودی باید مالیات مورد قبول خویش را در مهلت تعیین شده بپردازد.
4- هیئت حل اختلاف مالیاتی ماده 216
مرجع حل اختلاف مالیاتی دیگری که طبق قانون مالیات ها، مودیان میتوانند جهت رفع اختلافات خویش به آن مراجعه نمایند، هیات موضوع ماده (216) میباشد، طبق متن صریح این ماده، این هیات فقط به شکایات ناشی از اقدامات اجرایی رسیدگی کرده و اگر مودی در زمینه انواع مالیات غیرمستقیم شاکی باشد و یا در زمینه هیاتهای حل اختلاف معترض باشد، میتواند به هیات موضوع ماده 216 مراجعه کند.
در صورتی که پرونده قبل از قطعیت به اجرا گذاشته شده باشد، ضمن باطل نمودن اقدامات اجرایی، رای جدید را نیز صادر خواهد کرد و رسیدگی به شکایات ذکر شده با فوریت و در خارج از نوبت انجام میشود.
5-شورای عالی مالیاتی
برحسب ماده 251 قانون مالیات های مستقیم مودی یا اداره امور مالیاتی میتوانند تا یک ماه بعد از تاریخ ابلاغ رای قطعی هیأت حل اختلاف مالیاتی به استناد عدم رعایت قوانین و مقررات مربوطه یا نقص رسیدگی، با اعلام دلایل کافی به شورای عالی مالیاتی شکایت کرده و نقض رای و تجدید رسیدگی را درخواست نماید.
در این مرجع مالیاتی بدون ورود به ماهیت پرونده مذکور و فقط از لحاظ رعایت تشریفات قانونی، کامل بودن رسیدگیهای قانونی، مطابقت مورد با قوانین و مقررات مربوطه، رای منقضی شده مورد رسیدگی قرار گرفته و رای جدید صادر میگردد.
6- هیئت مقرر در ماده 251 مکرر
با همه تلاشی که برای رعایت قانون و مقررات توسط مجریان قانون وجود دارد، گاهی اجرای قانون با عدالت همراه نیست و برای حل این مشکل، قانونگذار ماده 251 مکرر را در قانون مالیاتها گنجانده تا بتواند به برقراری عدالت کمک نموده و هرگونه تبعیض را رفع نماید.
طبق ماده 251 مکرر، اگر مودی یا سازمان امور مالیاتی در مورد مالیاتهای قطعی و مالیات های غیرمستقیم (که در مرجع دیگری قابل طرح نیست) نسبت به ناعادلانه بودن مالیات و آرای صادره شکایت داشته باشند، برای طرح شکایت و تقاضای تجدیدنظر میتوانند با ارائه مستندات و مدارک کافی به هیاتی سه نفره که به انتخاب وزیر اقتصاد و دارایی تشکیل شده مراجعه کرده و دادخواست خود را برای رفع تبعیض ارائه کنند، رای این هیأت نیز با اکثریت آراء لازم الاجرا و قطعی است.
7- ديوان عدالت اداری
مطابق قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، رسیدگی به اعتراضات پس از شورای عالی در حوزه وظایف دیوان عدالت اداری است.
مطابق اصل 173 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، دیوان عدالت اداری برای رسیدگی به شکایتها و اعتراضات مردمی نسبت به مامورین و آیین نامههای داخلی ادارت دولتی خلاف قانون یا شرع یا خارج از اختیارات مقام تصویب کننده تشکیل میشود، دیوان عدالت اداری که زیر نظر قوه قضائیه بوده و در تهران مستقر میباشد و آخرین مرحله دادخواهی برای رفع اختلافات مالیاتی محسوب میشود.
رسیدگی به اختلافات در این مرحله زیر نظر قوه قضاییه است؛ برخلاف پنج مرحله قبل که رسیدگی و حل اختلافات مالیاتی در سازمان امور مالیاتی انجام پذیر بود، دیوان عدالت اداری تنها مرجعی است که بیرون از سازمان امور مالیاتی تشکیل میشود.
زمان تقدیم دادخواست به دیوان عدالت اداری نسبت به رای یا تصمیم قطعی مراجعی از قبیل هیات حل اختلاف مالیاتی، شورای عالی مالیاتی، هیات موضوع ماده (251) مکرر برای افراد داخل کشور سه ماه و مدت زمان اعتراض به این مرجع برای افراد خارج از ایران تا 6 ماه از تاریخ ابلاغ رای یا تصمیم قطعی مرجع مربوط است.
نحوه دفاع در هیأت حل اختلاف مالیاتی
نوع و نحوه دفاع در هیأت حل اختلاف مالیاتی نیازمند برنامهریزی دقیق و آمادگی کامل است؛ در این بخش به نکات مهم دفاع از حقوق خود که مودیان باید در نظر داشته باشند، میپردازیم:
ردیف | نوع و نحوه دفاع در هیئت حل اختلاف مالیاتی |
1 | جمعآوری اسناد: شامل فاکتورها، قراردادها، اسناد مالی و هر گونه مکاتبه مرتبط با موضوع بوده و باید به گونهای باشد که به ادعاهای شما اعتبار بخشیده و آن را پشتیبانی کند. |
2 | تهیه شواهد مکتوب: جمع آوری شواهدی از جمله گزارشهای حسابداری، بررسیهای مستقل و نظریات کارشناسی که میتواند به شما کمک کند. |
3 | مطالعه قوانین و مقررات مالیاتی: داشتن شناخت کامل از قوانین و مقررات مالیاتی مرتبط با پرونده امری ضروری بوده و به شما کمک میکند تا استدلالهای قانونی محکمی داشته باشید. |
4 | مشورت با یک وکیل با تجربه: مشورت با وکلا یا مشاوران مالیاتی که تجربه کار با هیاتهای حل اختلاف را دارند، میتواند به شما دیدگاههای روشنی ارائه دهد. |
5 | بیان واضح اعتراض: استدلالهای خود را به صورت واضح و منطقی بیان کرده و اطمینان حاصل کنید که هر ادعایی بر اساس مدرک معتبری باشد. |
6 | تأکید بر نقاط قوت: به نقاط قوت پرونده خود توجه کرده و تأثیر اشتباهات احتمالی در ارزیابیهای مالیاتی را به حداقل برسانید. |
دیدگاهتان را بنویسید